Nacht #3
sommige dingen zijn elektrisch geladen
alsof er elk moment onweer uit de lucht kan vallen als sneeuw
en lava die uit de schoorsteen rolt
deadlines zijn dodelijke elektriciteitscabines
waar je een boksmatch levert
tegen binair reagerende machines
die je buiten adem in een berg papier achterlaten
een dwangbuis zonder zelfbesef
als dan eindelijk de chaos gaat liggen
langzaam
als een uitgeraasde storm
ontdooien mijn ijslippen tot glimlach
en vang ik kusjes met een wang
waarin ik slaap vang
[Alain Pringels, 2021]