Nacht #7
een donker mondgat
waar zich een tong uitwringt
pijnlijke verlossing van een kwelling
op het dak van een kunstenaar
liggen woorden wiens letters vonken
en passioneel nieuwe woorden vormen
in een donkere zomernacht
waar drie sterren stil staan
één
onder een toren in Parijs
één
in een gelijnd schriftje
één
op een notenbalk van Ravel
Italiaanse wolken geuren
voor een drietal
terwijl twee clowns zich verslikken in een laken
en een kroon van verhalen
dagelijks in onze geest woelen
[Alain Pringels, 2017]