Nacht #29
een man klautert
op een wolkenkrabber
gouden toren
voor een aap
op z’n rug
hangen zijn kinderen
die verbaasd ondergaan
een jongen en een meisje
op het dak van de wereld
schijt de aap
papieren geld
het meisje laat zich
gewillig achterover vallen
de leegte in
de jongen
springt haar lachend
achterna
urenlang
wordt gewerkt
om hun afdrukken
van het beton te schrapen
van bovenaf
kijkt de aap
met bevroren tranen
toe
zijn bloed
blijft zichtbaar
[Alain Pringels, 2021]