Nacht #12
dat boek uit mijn jeugd over een land over zee
met tempels en goden
met namen als Xolotl en Xochipilli
Quetzal en Huitzlopochtli
het lijkt alsof dat land mij nog steeds bezighoudt
nu haar beroemdste koppel al maanden met mij flirt
nu zij mij vanuit haar schilderijen vol pijn en lust
voortdurend roept
alles aan de mens is een kreet om liefde
zoals het meisje
dat van de andere kant van de wereld
tot aan mijn voeten dwarrelde
om te huilen
om de vernedering
die haar achtervolgt
mensen dwarrelen als dode bladeren de wereld rond
tot ze ergens vermoeid neervallen
soms is er iemand die hen opraapt
op de palm van zijn hand legt
en naar hun hartslag luistert
hopend
dat het hart
aan het spreken slaat
[Alain Pringels, 2021]