“Who are you?” vraagt de rups aan Alice in Wonderland. Ik ben – zo omschreef mijn vader het – in 1962 uit een werkmansbroek geschud. Toen ik bij mijn vader op 18 jarige leeftijd op de fabriek vakantiejob deed en ondervond wat hij dag in dag uit moest doen voor een handvol geld, groeide in mij de overtuiging er alles voor te doen om aan fabrieksarbeid te ontsnappen. Dat motiveerde me mijn diploma in de klinische en ontwikkelingspsychologie aan de Gentse universiteit te behalen. Misschien borg ik daarvoor mijn kunstenaarsdroom op; want ik wou graag naar de kunstacademie om te schilderen en te beeldhouwen (mijn vader was een talentvol schilder).
Maar de kunstenaar in mij was niet te temmen. In mijn studententijd richtte ik samen met mijn zus een theatergroep op (Theater De Schizo’s). Ik acteerde, regisseerde, schreef, maakte decor en kostuums, kortom dit was een laboratorium waar ik niet alleen mijn creativiteit kwijt kon maar ook veel leerde over het vak theater maken. Langzaam sijpelde ik de theaterwereld in. Toen ik afstudeerde stond ik meteen in twee beroepenvelden.
Een aantal jaren later trok ik opnieuw naar de Gentse universiteit om theaterwetenschappen te studeren. Zo combineerde ik beide beroepen; ik had een eigen praktijk psychotherapie en regisseerde en werkte als docent acteren en regie. Dit deed ik tot ik full time voor Jean-Pierre De Decker ging werken. Hij werd artistiek leider bij het Nederlands Toneel Gent en nam me in dienst als dramaturg en later ook als regisseur.
Ondertussen waren De Schizo’s uitgegroeid tot een buitenbeentje in de theaterwereld en had ik een tweede groep opgericht : Theater Zwarte Meeuw, waar o.a. Kurt Rogiers en Michael De Cock meespeelden.
Na Gent begon ik als dramaturg bij Toneelgroep De Appel in Den Haag. Daar werkte ik onder het artistiek leiderschap van Aus Greidanus mee aan unieke locatieprojecten en theatermarathons.
In die periode richtte ik samen met Hilde Heijnen een derde theatergroep op: Theater Unweeded Garden. Op die manier bleef ik ook als regisseur actief in Vlaanderen.
Zo werkte ik samen met componist Karel Van Marcke een aantal muziekprojecten uit, was ik bestuurslid van de Amsterdamse groep Tijdelijke Samenscholing, schreef ik een tekst voor Toneelgroep Stormvogels en was ik redactielid van het virtuele tijdschrift voor literatuur, kunst en filosofie Alphavillle .
In deze tijd werkte ik full time in theater. Maar dit betekende niet mijn banden met de psychologie niet onderhield. Ik bleef contact houden met de vakgroep psychoanalyse in Gent. Ik volgde diverse kartels op de universiteit van Gent en op de Van Eyckacademie in Maastricht, publiceerde in vaktijdschriften en was gastdocent in het Vormingsinstituut voor Psychoanalyse over psychoanalyse en creativiteit.
En dit doe ik nog steeds. Op dit moment vorm ik samen met Ludwig Dierinck een vertaalduo. We vertalen werk van Marius von Mayenburg, Arne Lygre, Angelica Liddel en Matei Visniec. De stukken van deze hedendaagse theaterauteurs krijgen zo voor het eerst een Nederlandse vertaling.
couRage vzw is het nieuwste project waaraan ik werk. Het gaat om de oprichting van een nieuw theatergezelschap met internationale allure. Een groep waarin de grote wereld in een klein gezelschap samenkomt. Een groep waar culturen uit alle windstreken zich verbinden rond een idee, een thema. Zonder zich te blind te staren of te focussen op de verschillen verbinding zoeken met een publiek. Om grote en kleine verhalen uit de hele wereld te vertellen. Ook hierin speelt Ludwig Dierinck (mede-oprichter) een belangrijke rol.
En als klap op de vuurpijl werken Ludwig Dierinck en ik aan een filmscenario. Het gaat om de verfilming van een boek van Stefan Kiesbye ‘Nextdoor lived a girl’.
Kortom, mijn brede belangstelling voor de psycho-analyse en de theaterwetenschappen heeft me doen uitgroeien tot een artistieke duizendpoot. Mijn focus blijft zich verleggen, toch blijft er een rode draad doorheen mijn werk lopen, namelijk mijn geloof in de kracht van schoonheid en ontroering, gevoed door een gevoeligheid tegen onrecht en mijn grote nieuwsgierigheid naar de mens, zijn kleine wensen en grote dromen.
Alain Pingels
Gent, 21 augustus 2016